ملوان Tami Oldham (Shailene Woodley) پس از گرفتار شدن در طوفان از خواب بیدار شد تا قایق بادبانی آسیب دیده را پیدا کند ، شریک زندگی وی زخمی شد و امید کمی برای نجات یافت. آیا او می تواند آنها را به خانه ببرد؟
اگرچه بندرت در لیست بزرگترین شرورهای سینما قرار می گیرد ، اقیانوس به عنوان یک آنتاگونیست چیزی است که هالیوود در حال بازگشت به آن است. و حتی به خاطر چیزهایی که در آن وجود دارد (ه ها ، باراکودا ها ، ه ها). بزرگتر از یک کایجو ، احساسی تر از یک ترمیناتور ، با آن قابل معامله نیست ، نمی توان با آن استدلال کرد و وقتی شما افق را اسکن می کنید و هیچ زمینی در چشم نیست ، به نظر می رسد که به طور کامل متوقف نمی شود. ، همیشه. در سالهای اخیر ، رابرت ردفورد به All Is Lost اعتقاد داشته است ، آنگ لی به Life Of Pi گفته است و کالین Firth خودش را در رحمت اقیانوس پهناور پیدا کرده است. و اکنون نوبت شایلین وودلی و سام کلفلین است.
بر اساس داستان واقعی تامی اولدمهام (وودلی) و ریچارد شارپ (Claflin) که در سال 1983 در هنگام طوفان از تاهیتی به سن دیگو در طوفان ریموند گرفتار شدند ، با بیدار شدن از خواب تامی ، پس از طوفان ، در قایق بادبانی تا حدی آب گرفتگی می شود. کابین با فرار به عرشه او متوجه می شود که او تنها است ، قایق خراب شده و او در حال گذر است.
از آن زمان ، هر خبر خوب با بد متعادل می شود. خوب: او ریچارد را زنده کشف می کند و به قایق نجات یافته خود چسبیده است. بد: پا و دنده های او به شدت شکسته است. و بدتر: آنها دور نیستند ، در هیچ کجا نزدیک به خطوط حمل و نقل یا مسیرهای پرواز و در یک قایق بادبانی به شدت آسیب دیده نیستند.
در یک حرکت ساختاری هوشمند ، فیلم بین دو جدول زمانی تغییر می کند - روابط دوستانه زوج منجر به طوفان ، و تلاش ناامید کننده آنها برای رسیدن به زمین. این لحظات عاشقانه و خنده هنگامی که با هم ملاقات می شوند و عاشق می شوند ، خونریزی وضعیت احتمالی آنها را کاهش می دهد و اجازه می دهد که تغییرات به جلو به موقع (گاهی اوقات بیش از یک هفته در هر زمان) کمتر خسته کننده باشد. همچنین به ما امکان می دهد تا به دو لحظه بزرگ برسیم - طوفان ، و سرنوشت نهایی آنها.
مشکل از فیلمنامه‌ای ناشی شده است که نتوانسته است واقعاً شما را در روابط روزافزونشان درگیر کند و بنابراین ، به نوبه خود ، تأثیر مبارزات بعدی آنها را کاهش می دهد. Claflin مثل همیشه جذاب است ، اما هیچگونه لطفی انجام نمی شود ، با خط هایی مانند "، آیا اینگونه است که شما نقاشی مونه را توصیف می کنید؟" قرمز؟ . نه ، آن غروب قرمز نیست. آن انار غروب آفتاب غروب خورشید است. "شاید این همان چیزی باشد که برای معاشقه در اوایل دهه 80 در جامعه قایق بادبانی در سراسر جهان گذشت ، اما در اینجا این باعث تعجب شما می شود که تامی با او چه می کند.
وودلی به مراتب بهتر از این خدمت می کند زیرا در واقع کاری برای انجام دادن به او داده شده است. وی در حالی که تامی تلاش می کند تا قایق بادبانی را در نظم کاری به دست آورد ، در حالی که روبرو می شود آنچه را که هوا و اقیانوس در آنها پرتاب می کند ، به عملکرد جسمی قابل توجهی تبدیل می شود.
مطمئناً ، با بازگشت سینما در این اواخر ، اغلب این آزمایشات را دیده ایم: همه چیز به اصلاح نیاز دارد ، ماهی نیاز به صید دارد ، طوفان های دیگر باید زنده بمانند. جای تعجب عجیب است ، اما هیچ چیز نمی تواند آن را نجات دهد. خسارت انجام شده است
درباره این سایت